Η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας και της Ν. Οσετίας από τη Ρωσία συνιστά πράξη μοναδική στη μετασοβιετική ιστορία. Τα τελευταία είκοσι χρόνια σε τέτοιες ενέργειες προέβαινε μόνο η υπερδύναμη Αμερική, η οποία σήμερα μοιάζει αδύναμη να αντιδράσει. Ζούμε λοιπόν το τέλος της αμερικανικής κυριαρχίας;
Τα πράγματα πλέον είναι ξεκάθαρα. Η Ρωσία του Πούτιν δεν ζητά, αλλά επιβάλλει τουλάχιστον την απόλυτη ισότητα με τις ΗΠΑ. Κόσοβο εσείς, Αμπχαζία-Οσετία εμείς. Τέλος. Και διακοπή σχέσεων για έξι μήνες. Και πέρα από την επίδειξη δύναμης, η Ρωσία έχει νομικά και ηθικά δίκαιο, ή καλύτερα λιγότερο άδικο, καθώς έρχεται να υποστηρίξει και εκείνη την καταστρατήγηση του διεθνούς δικαίου, αλλά έρχεται δεύτερη.
Τα γεγονότα οδηγούν ολοταχώς προς έναν νέο ψυχρό(;) πόλεμο, ο οποίος όσο και αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά, συμφέρει την Ελλάδα. Μία τέτοια κατάσταση με χειρισμούς όπως αυτοί των τελευταίων χρόνων και λίγο πιο ενεργή συμμετοχή στα περιφερειακά ζητήματα, θα μας επιλύσει προβλήματα όπως το σκοπιανό και το κυπριακό. Αλλά ακόμη είναι νωρίς. Η αρκούδα μόλις ξύπνησε. Ας ελπίσουμε να κατορθώσουμε να γίνουμε ο γύφτος που θα την κάνει να χορεύει για λογαριασμό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου