με την απροκάλυπτη φιλοσιωνιστική στάση των ΜΜΕ στον δυτικό κόσμο, αλλά και την απόλυτη -σχεδόν ως θρησκευτική πίστη- κυριαρχία του σιωνισμού στα πανεπιστήμια της Δύσης οδήγησαν στο να γίνει κοινή πίστη και αποδεκτή κοινωνικά θεώρηση το απολύτως παράλογο αξίωμα, ότι δεν υπάρχουν συνωμοσίες, αλλά μόνο ανυπόστατες θεωρίες για συνωμοσίες. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι από τότε που γνωρίζουμε την ανθρώπινη ιστορία διαρκώς εμφανίζονταν ομάδες οι οποίες συνωμοτούσαν προκειμένου να κερδίσουν την εξουσία. Από την αρχαιότητα ως σήμερα. Αλλά και την ιστορία να μην γνωρίζουμε, είναι δυνατόν να δεχόμαστε ότι διεφθαρμένοι και εξουσιολάγνοι άνθρωποι, άνθρωποι οι οποίοι κάνουν τα πάντα για την καρέκλα, δεν θα συνωμοτήσουν; Αλλά είπαμε, αυτή είναι η σύγχρονη προπαγάνδα: ΛΟΓΙΚΟ και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ είναι μόνο ότι συμφέρει τον ΣΙΩΝΙΣΜΟ.
Ας δούμε και ένα σημερινό παράδειγμα· πολιτικάντης της ΔΗΜΑΡ, γυμνοσάλιαγκας της φιλοσιωνιστικής αριστεράς ευρύτερα γράφει για τον μέχρι πρό τινος αξιοσέβαστο για τον χώρο ΡΟυπακιώτη σχετικά με τις δηλώσεις του για την Χ.Α.:
«Προφανώς ο Ρουπακιώτης δεν αναφέρθηκε απαξιωτικά στο εβραϊκό λόμπι και στις ελληνοαμερικανοεβραϊκες οργανώσεις. Όμως η άκαιρη ανάγκη του να υπερασπίζει αυτή την στιγμή το έργο του και να καταδείξει (κατόπιν εορτής βέβαια) τις καθυστερήσεις της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής συν την χρησιμοποίηση παραδειγμάτων που είναι αρνητικά φορτισμένα στην συνωμοσιολογική συνείδηση του μέσου Έλληνα , οδήγησε στην αξιοποίηση από ποικίλους κύκλους της αποστροφής του. Και από τους ναζιστές που την έχουν κάνει σημαία. Για αυτό σκεφτόμαστε τρεις φορές πριν μιλήσουμε. Ειδικά αυτές τις μέρες που αποκλειστική προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση του ναζισμού και η ενθάρρυνση της κυβέρνησης να πάει μέχρι το τέλος. Όλα τα άλλα αντικειμενικά δεν βοηθάνε την κοινή μας σοβαρή προσπάθεια».
Το κείμενο είναι για γέλοια και για κλάματα, όπως ευρύτερα είναι και ο συντάκτης του. Τι να πρωτοπαρατηρήσει κανείς...
Την αγωνιώδη προσπάθεια να πείσει ότι ο Ρουπακιώτης παρασύρθηκε και παραμένει φιλοσιωνιστής; Την σκόπιμη ταύτιση σιωνισμού και εβραϊκού λαού, την οποία σαφώς υπονοεί;
Θα μείνουμε περισσότερο στην αναφορά του στην συνωμοσιολογία: είναι συνωμοσιολογία ότι ο Σαμαράς παρουσιάστηκε στο αμερικανοεβραϊκό λόμπι; Είναι συνωμοσιολογία ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδος πήγε να μιλήσει σε ένα επιμελητήριο; Ή μήπως δεν πρόκειται για επιμελητήριο αλλά το ένα από τα τρία-τέσσερα μεγαλύτερα διευθυντήρια του κόσμου; Ή είναι συνωμοσιολογία ότι το εν λόγω συμβούλιο και σύμπας ο σιωνισμός άσκησε και ασκεί πιέσεις στην κυβέρνηση για να περιοριστεί η σιωνιστικής-καμπαλιστικής επίσης προέλευσης Χ.Α. αλλά μαζί της και ο ελληνικός πατριωτισμός;
Για να καταλήξουμε λοιπόν, επειδή πολύ ασχοληθήκαμε με το ΡΗΜΑΔικο απόβρασμα, συνωμοσιολογία υπάρχει, αλλά το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν και πολλές συνωμοσίες οι οποίες είναι ο σπουδαιότερος εχθρός της ανθρώπινης ελευθερίας· και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για όσους ανθρώπους θέλουν -και μπορούν ακόμη να θέλουν- την ελευθερία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου