Τις τελευταίες μέρες ολοένα και πυκνώνουν οι επαγγελματίες πολιτικοί που βγαίνουν στα κανάλια και ενώ καταγγέλλουν τις μίζες ταυτόχρονα προσθέτουν πως δεν είναι δυνατόν να ποινικοποιηθούν οι δημόσιες σχέσεις. Δεν θα σταθούμε στη χλεύη ή την οργή που προκαλούν αυτές οι δηλώσεις σε όσους είναι εκτός μίζας. Είναι σαφές πως πρόκειται για τον απόλυτο εξευτελισμό ενός πολιτικού, το να ισχυρίζεται πως μπορεί να είναι φίλος, να συναναστρέφεται δηλαδή καθημερινά, να πηγαίνει διακοπές με μεγαλοεπιχειρηματίες, οι οποίοι λαμβάνουν από τον ίδιο δημόσια έργα και προμήθειες.
Πέρα όμως από το προφανές, υπάρχει κάτι άλλο που λανθάνει. Πρόκειται για την υποκατάσταση της πολιτικής από την επιχειρηματικότητα. Ευτελίζοντας το ρόλο και την ιδιότητά τους οι δημοκρατικά εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, δημιουργούν την τραγικότερη ίσως αίσθηση στους πολίτες, ότι δηλαδή η χώρα κυβερνάται στην πραγματικότητα από καμιά εικοσαριά επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν ως έμμισθους υπαλλήλους τους περισσότερους βουλευτές. Όσο η κάθαρση δεν έρχεται, αυτή η αίσθηση εδραιώνεται. Και δεν αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί ότι μόνοι τους σκάβουν το λάκκο τους, καθώς σε λίγο οι επιχειρηματίες θα επιβάλουν τη δική τους διακυβέρνηση με μέτρα όπως -αρχικά- η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων από όσους χρωστάνε και αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα χρέη τους. Σε έναν αιώνα από τώρα, αν η πολιτική συνεχίσει να κάνει τη "παραδουλεύτρα" της επιχειρηματικότητας θα έχουμε επιστρέψει σε ένα άμεσα ολιγαρχικό πολίτευμα, όπου πλέον οι έχοντες τα μέσα παραγωγής θα κυβερνούν, όπως ακριβώς κατά τον φεουδαρχικό μεσαίωνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου