Η τούμπα

Αναρωτιέται σήμερα ο σκεπτόμενος Έλληνας ποιο είναι τελικά το σκάνδαλο. Ο διορισμός του Ζαχόπουλου ως γενικού γραμματέα στο υπουργείο Πολιτισμού, η λειτουργία του σε αυτό ή η διαμάχη ΘΕΜ-ΑΚΗ; Τα συμφέροντα βομβαρδίζουν τα Μέσα με τις ανύπαρκτες διαστάσεις της ανύπαρκτης διαμάχης των δύο εκδοτών του ΘΕΜΑΤΟΣ, ώστε να έρθει τούμπα το σκάνδαλο με αποκλειστικό στόχο να παραθεωρηθεί η ουσία του ζητήματος, που ήδη αποκαλείται από τους "έγκριτους" δημοσιογράφους (Τριανταφυλλόπουλο-Χατζηνικολάου) ως "ακατάσχετη φλυαρία Ζαχόπουλου". Αλήθεια, πιστεύει κανείς πως ο κ. Τριανταφυλλόπουλος τσακώθηκε με τον κ. Αναστασιάδη επειδή πληροφορήθηκε πως διαθέτει πέντε εκατομμύρια που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν; Ή επειδή δημοσίευσε τις φωτογραφίες του Ζαχόπουλου; Μήπως τσακώθηκαν για να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη από την ουσία του σκανδάλου; Μήπως θυσιάζουν το ΘΕΜΑ σε κάποιο μεγαλύτερο ΘΕΜΑ;
Για να μην μας διαφύγει το δάσος, θα πρέπει να σκεφτούμε τα πράγματα από την αρχή. Ας δεχτούμε την καλή εκδοχή για την Κυβέρνηση, πως δηλαδή κάποιο στέλεχος σύστησε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '90 τον Ζαχόπουλο στον Κώστα Καραμανλή. Ας έρθουμε λίγο στη θέση του. Παρουσιάζει κάποιος στον πρίγκιπα της Νέας Δημοκρατίας, στον δεδομένο μελλοντικό ηγέτη, στον ανηψιό και φέροντα το όνομα του Κωνσταντίνου Καραμανλή τον Ζαχόπουλο και του τον συστήνει ως ειδικό σε θέματα πολιτισμού. Είναι δυνατόν να τον δέχτηκε ως τέτοιον; Ο Καραμανλής, θυμίζω, που θα μπορούσε να έχει ως σύμβουλο σε θέματα πολιτισμού οποιονδήποτε δεξιό ακαδημαϊκό, καθηγητή πανεπιστημίου ή καλλιτέχνη. Είναι δυνατόν να δέχτηκε τον κανένα, τον τίποτα, και μάλιστα με το παρουσιαστικό του Ζαχόπουλου, που μόνο για άνθρωπος του πολιτισμού δεν μοιάζει; Γιατί λοιπόν τον επέλεξε; Γιατί του έδωσε τέτοιες αρμοδιότητες, που ούτε στελέχη με πολυετή παρουσία και προσφορά στο κόμμα δεν διαθέτουν; Γιατί τον τοποθέτησε στο υπουργείο Πολιτισμού ως γεν. γραμματέα με υπουργό τον ίδιο; Είναι τυχαίο πως υπήρξε καθηγητής της Νατάσας; Για ένα απλό προξενιό, του χαρίστηκε ένα υπουργείο; Μακάρι να είναι αυτό. Αλλά μάλλον αυτά που φέρεται να λέει ο Ζαχόπουλος στον ψηφιακό δίσκο κάθε άλλο παρά "ακατάσχετη φλυαρία" αποτελούν.
Αν είναι σαχλαμάρες αυτά που λέει ο Ζαχόπουλος, τότε ο πρωθυπουργός οφείλει να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο παρέδωσε στον άγνωστο αυτό άνθρωπο ένα υπουργείο, που θα ζήλευαν πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Δεν οφείλει να απολογηθεί για την προσωπική ζωή του, αλλά οφείλει να αποδείξει πια πως δεν εκβιάζεται, όπως ισχυρίζεται. Μόνο κάτι σαν και αυτό που φέρεται να λέει ο Ζαχόπουλος δικαιολογεί την απίστευτη πρωθυπουργική εύνοια προς το πρόσωπό του, όπως και μία σειρά από άλλα ζητήματα στα οποία ο πρωθυπουργός εμφανίζεται σαν να τον "κρατάνε". Σε αυτό το σημείο βρίσκεται η ουσία του σκανδάλου, στο γεγονός πως παρουσιάζεται ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να βρίσκεται θύμα εκβιασμού με απρόβλεπτες συνέπειες σε πολιτικό, οικονομικό και εθνικό επίπεδο.