Ας φύγουμε από το σήμερα και ας φανταστούμε το αύριο, πριν κλείσει η υπόθεση Ζαχόπουλου. Κάποια στιγμή ο παρολίγον αυτόχειρας θα καταθέσει στον ανακριτή. Τί θα πει; Ἠ καλύτερα τί να πει; Και όμως στην κυβέρνηση αυτό φοβούνται πιο πολύ, αυτό το τί. Και εξηγούμαι· κάποιος που έφτασε τόσο κοντά στον θάνατο, υπάρχει η βάσιμη πιθανότητα να άλλαξε νου, να μετανόησε και μη φοβούμενος τίποτε, μη ελπίζοντας τίποτε να πει την αλήθεια. Και τότε τί γίνεται;
Το σχέδιο είναι έτοιμο. Έγκριτοι ψυχιάτροι θα αξιολογήσουν τον Ζαχόπουλο ως πάσχοντα από μετατραυματικό ψυχολογικό σόκ, και η μαρτυρία του θα αξιολογηθεί ως προϊόν παραφροσύνης. Τότε θα φανεί αν υπάρχουν στην Ελλάδα δικαστές πραγματικοί, όπως κάποτε ένας Χρ. Σαρτζετάκης, τον οποίο είναι φυσικό τα λαμόγια και οι απατεώνες των Μ.Μ.Ε. να χαρακτηρίζουν "αγκαλίτσα". Ο λοιδορούμενος όμως ως "αγκαλίτσας" είχε το σθένος να δικάσει όπως έπρεπε και να ελέγξει αρχές και εξουσίες. Σήμερα; Υπάρχει κανείς που να του μοιάζει; Οψόμεθα.
Υστερόγραφο: ελέγχει η δικαιοσύνη την ψυχολογική και φαρμακευτική θεραπεία που δέχεται ο Ζαχόπουλος;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου