Συνεχίζεται η προσπάθεια επανεισόδου της κας. Γιαννάκου στο πολιτικό σκηνικό με καθολική σχεδόν προβολή από όλα τα ΜΜΕ. Σίγουρα, δεν πρόκειται μόνο για αυτά που συμφωνούν με τις θέσεις του γνωστού βιβλίου· είναι καθολικότερη η συμπάθεια και οφείλεται στην ασθένειά της. Πράγματι, ψυχοπονιάρηδες οι Έλληνες και η εικόνα κάποιου ακρωτηριασθέντος με το κατάλληλο κείμενο, προκαλεί συμπάθεια. Πόση συμπάθεια όμως έχουμε νοιώσει για τόσους άσημους αναπήρους που δεν τους προβάλλουν τεχνηέντως τα ΜΜΕ; Παρότι η συμπάθεια αυτή για την κα. Γιαννάκου έχει πραγματική βάση, διογκώνεται όμως κατάλληλα και από τα ΜΜΕ.
Όμως, η εικόνα της σωματικής αδυναμίας και της αναπηρίας δεν πρέπει, εφόσον η ίδια δηλώνει πως είναι έτοιμη να επιστρέψει στην πολιτική, να μας κάνει να ξεχνούμε την πολιτική της αποτυχία. Δεν πρόκειται μόνο για το βιβλίο. Πρόκειται και για την αναστάτωση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά και το γεγονός πως άσκησε τα καθήκοντά της ως υπουργός Παιδείας προκαλώντας συγκρούσεις με τους πάντες και χωρίς προφανείς λόγους.
Δεν δείχνει μάλιστα με τις πρώτες δηλώσεις της να έχει κάνει την αυτοκριτική της, καθώς έσπευσε να φέρει ως υπόδειγμα την δική της θητεία στο υπουργείο, απέναντι στην "αποτυχημένη" κατά την γνώμη της πολιτική Σουφλιά. Ίσως μάλιστα να μην μπορεί να καταλάβει την έννοια της αυτοκριτικής. Ας ξαναθέσει υποψηφιότητα, αν η ΝΔ την δεχθεί, για το οποίο πολύ αμφιβάλλω, ώστε να φανεί πόσο "κουτόχορτο" τρώει ο αθηναϊκός λαός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου