Άρχισε ήδη στην ιεραρχία μία συζήτηση που σίγουρα μόνο λύπη προκαλεί, αυτή για το ενδεχόμενο να τεθεί όριο ηλικίας για τους μητροπολίτες. Εκ πρώτης βέβαια όψεως, μπορεί να μοιάζει ως θετική πρωτοβουλία, καθώς είναι βέβαιο πως κάποιος υπέργηρος μητροπολίτης βεβαρυμένος με προβλήματα υγείας δεν δύναται να διακονήσει την μητρόπολή του. Όμως, για αυτό τον λόγο υπάρχει η δυνατότητα της παραίτησης, την οποία χρησιμοποίησαν πολλοί επίσκοποι πάλαι τε και νυν. Τι κρύβεται πίσω από αυτή την βιασύνη; Γιατί ορισμένοι δεν κόπτονται για να σταματήσουν οι απαγορευμένες από τους κανόνες μεταθέσεις των μητροπολιτών, αλλά αγωνιούν για να επιβληθεί η αναγκαστική παραίτηση των γηραιοτέρων;
Πρώτα πρώτα μία τέτοια επιβολή θα πρέπει να περάσει με νομοθετική ρύθμιση, η οποία θα σημάνει την ενίσχυση της παρέμβασης της πολιτείας στα της Εκκλησίας, καθώς κάθε αρνούμενος να παραιτηθεί θα επικαλείται τους κανόνες και θα φέρνει το ζήτημα στη δικαιοσύνη. Έτσι, μία τέτοια απόφαση θα είναι σαφώς προς την κατεύθυνση της εκκοσμίκευσης, εφόσον θα καθιστά σε όλα πλέον τους μητροπολίτες ανώτατους δημοσίους υπαλλήλους, με υποχρεωτική συνταξιοδότηση. Πέρα από αυτό, ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως ένας πραγματικός ιεράρχης, ένας αφοσιωμένος, άγιος μητροπολίτης δεν είναι αναγκαίος στην περιφέρειά του μετά τα 75;
Μήπως κάποιοι βιάζονται να καθαρίσουν τον κατάλογο, ώστε να γίνουν οι επόμενοι αρχιεπίσκοποι; Μήπως μπροστά στην εξουσιομανία δεν μετράει τίποτε άλλο; Ούτε κανόνες, ούτε εκκλησιαστική παράδοση, ούτε ορθόδοξο πνεύμα. Έχει σκεφτεί κανείς πόσοι ανακηρυγμένοι άγιοι ιεράρχες, κοιμήθηκαν υπέργηροι διακονώντας την μητρόπολή τους; Θα τους διώξουν και αυτούς, όσους και όποιους υπάρχουν και σήμερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου