Η καλύτερη άμυνα

Η Ελλάδα φαίνεται να βρίσκεται μπροστά σε έναν πολυμέτωπο αγώνα σε όλα τα ζητήματα της εξωτερικής της πολιτικής. Η Αμερική έχει φέρει τα πράγματα σε τέτοιο σημείο, όπου φαίνεται να μην υπάρχει δυνατότητα ελιγμών. Το όνομα πιέζουν να δοθεί στα Σκόπια, ως αντάλλαγμα για το Τέτοβο, που το θέλουν τμήμα της Αλβανίας. Έτσι, μένει η λύση του βέτο και της μη αναγνώρισης του Κοσόβου, τα οποία όμως φαίνεται πως θα φέρουν μία αρνητική τοποθέτηση των ΗΠΑ στο Κυπριακό.
Η μία λύση είναι η τακτική του βέτο και της μη αναγνώρισης του Κοσόβου με παράλληλη προσπάθεια να επανακτήσουμε επαφή με τη Ρωσία, ώστε να μας στηρίξει στο Κυπριακό.
Η άλλη, είναι η άμεση αναγνώριση του Κοσόβου, η υποστήριξη διπλής ονομασίας για τα Σκόπια-πρακτικά δηλαδή υποχώρηση στο θέμα του ονόματος- ώστε να καταστεί θεωρητικά ευκολότερη η προσάρτηση του Τετόβου στην Αλβανία, με ένα όμως αντάλλαγμα: την Β. Ήπειρο.
Μπροστά μας έχουμε ένα ζήτημα χάραξης νέων συνόρων. Η ρεαλιστική λοιπόν αντιμετώπιση του ζητήματος απαιτεί μία σταθερή και ξεκάθαρη στρατηγική, είτε επιθετική, είτε αμυντική· όχι όμως παλινωδίες. Η ελληνική πολιτική πρέπει είτε να στηρίξει την αρχή της αυτοδιάθεσης, να ανατρέψει δηλαδή το πάγιο μετά το 1923 δόγμα περί προάσπισης και σεβασμού των υφισταμένων συνόρων, διεκδικώντας παράλληλα και αυτή τα δίκαιά της, είτε να πράξει ακριβώς το αντίθετο. Εάν πρώτα συρθεί σε αποδοχή της ανεξαρτησίας του Κοσόβου και ακολούθως δεν προβάλει απαιτήσεις, θα έχει δώσει ήδη στην Άγκυρα ένα πάτημα για τις δικές της διεκδικήσεις χωρίς κανένα όφελος.
Και μην ξεχνάμε την απλή βασική αρχή πως η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα. Ας παραδειγματιστούμε τουλάχιστον από τον Βενιζέλο, ο οποίος απαιτούσε δέκα για να πάρει ένα. Αν όμως δεν απαιτούμε τίποτε και δεχόμαστε τις απαιτήσεις όλων, τότε αργά ή γρήγορα κάπου θα υποχωρήσουμε.
Μπορεί βέβαια η ορθότερη λύση τελικά να είναι η άρνηση της αποδοχής κάθε αλλαγής συνόρων, συμπεριλαμβανομένου και του Κοσόβου ή και η αποδοχή της με αντάλλαγμα την επιβολή άλλης ονομασίας στα Σκόπια. Όμως, αν η ελληνική πλευρά υπογράψει την ανεξαρτησία και κατόπιν η Αμερική φανεί αφερέγγυα, η λύση της ανακίνησης του βορειοηπειρωτικού μοιάζει μονόδρομος.