Ἑλληνικὴ ἱστορία καὶ διεθνιστικὴ προπαγάνδα, μέρος Γ΄

Βεβαίως, τὸ τὶ γράφει ἕνας πανεπιστημιακὸς ἢ ἕνας ὁποιοσδήποτε συγγραφέας σὲ κάποιο βιβλίο ποὺ μπορεῖ κανεὶς ἐλευθέρως νὰ ἀγοράσει καὶ νὰ διαβάσει, εἶναι κάτι πολὺ διαφορετικὸ ἀπὸ ἕνα βιβλίο ποὺ προορίζεται γιὰ διδασκαλία στὴν ἐθνικὴ δημόσια ἐκπαίδευση καὶ τὸ ὁποῖο ὑποχρεωτικὰ θὰ διαβάσει κάθε Ἕλληνας δάσκαλος, ἀλλὰ κυρίως κάθε Ἕλληνας μαθητής. Καὶ αὐτὸ τὸ δεύτερο, ὀφείλει, ὄχι πρωτίστως λόγω τῆς συνταγματικῆς ἐπιταγῆς, ἀλλὰ κυρίως λόγω τῆς κοινῆς λογικῆς νὰ ὑπηρετεῖ τὰ συμφέροντα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος τὸ πληρώνει καὶ ἐπιτρέπει νὰ διδαχθεῖ στὰ παιδιά του. Ἄλλωστε θὰ ἦταν τελείως παράλογο νὰ προσπαθοῦμε νὰ πείσουμε τὸν συλλογικὸ ἑαυτό μας πὼς δὲν ὑπάρχει, ἢ ἔστω πὼς δὲν ἀξίζει. Πρόκειται τότε γιὰ περίπτωση
ἐθνικῆς αὐτοχειρίας.
    Ἀλλὰ προτοῦ ἀναφερθοῦμε στὸ ζήτημα αὐτό, ἂς ἐξετάσουμε λίγο τὴν ἱστοριογραφικὴ πραγματικότητα, ποὺ ἐπικρατεῖ σήμερα. Μία πραγματικότητα ἐξίσου ζοφερὴ μὲ τὴν οἰκονομικὴ τουλάχιστον στὸν τόπο μας. Ἡ παραμόρφωση τῆς ἱστοριογραφίας ἀπὸ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς διεθνιστικῆς προσέγγισης, κατάντησε χειρότερη ἀπὸ αὐτὴν ποὺ ἐπέβαλλε ὁ ἐθνικισμὸς τὸν ὁποῖο ὑποτίθεται πὼς ἦρθε νὰ θεραπεύσει. Ὁ ἐθνικισμὸς ἐξωράιζε καὶ ἑνοποιοῦσε, ἐνῶ ὁ διεθνισμὸς κατακρίνει καὶ διαλύει τὶς ἀνθρώπινες κοινωνίες μετατρέποντάς τες σὲ παγκόσμια μάζα, ἡ ὁποία πρέπει νὰ πειστεῖ πὼς δὲν ἔχει καμία συλλογικότητα πέρα ἀπὸ τὴν παγκόσμια, τὴν τόσο ἀπαραίτητη γιὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῶν σχεδιασμῶν τῶν κατόχων τοῦ μεγάλου τραπεζικοῦ κεφαλαίου. Πρόκειται τελικὰ γιὰ μία διαδικασία αὐτομαστιγώματος, αὐτοεξουθένωσης τῶν λαῶν, οἱ ὁποῖοι διαβάζοντας συνεχῶς τὴν ἐπίμονα ἐπαναλαμβανόμενη κατακλείδα τοῦ διεθνισμοῦ, πὼς δηλαδὴ δὲν ὑφίστανται στὴν πραγματικότητα τείνουν σήμερα νὰ ἀποδεχθοῦν πὼς πρέπει νὰ ὑποταχθοῦν σὲ ὑπερεθνικοὺς παγκόσμιους ἐξουσιαστές, τοὺς ὁποίους βεβαίως καὶ δὲν θὰ ἐλέγχουν.