Ένα σύμπτωμα του πτώματος του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι και η κατίσχυση των παιδαγωγικών. Επί υπουργείας Αρσένη άρχισε το κακό με τον ευνοούμενό του Κασσωτάκη, ο οποίος επέβαλλε για πρώτη φορά -όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην παγκόσμια εκπαίδευση- την αξιολόγηση ως ανώτερων των σπουδών στα παιδαγωγικά από τις σπουδές στο γνωστικό αντικείμενο των διδασκόντων στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Πλήγμα καίριο
στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Δεν θα επεκταθούμε εδώ στο αν και με ποιά έννοια η παιδαγωγική είναι επιστήμη. Θα αναφερθούμε στους επιστήμονες που την διακονούν στην Ελλάδα. Με μία ή δύο εξαιρέσεις όλοι τους δημοσιεύουν μελέτες σε ελληνικά περιοδικά ή τρίτου και τέταρτου επιπέδου διεθνή. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Η ουσία βρίσκεται στο ποιοι ήταν αυτοί που γίνονταν καθηγητές στα παιδαγωγικά τμήματα ή εν πάσει περιπτώσει καθηγητές διδακτικής και παιδαγωγικών: δεν ήταν άλλοι από αυτούς που δεν μπορούσαν να προχωρήσουν επιστημονικά στο γνωστικό αντικείμενο που είχαν σπουδάσει. Όποιος δεν μπορούσε να γίνει καθηγητής στα μαθηματικά, στην φυσική, στην φιλολογία έκανε σπουδές παιδαγωγικών για να γίνει τρόπον τινά δεύτερης κατηγορίας πανεπιστημιακός ειδικός στην αγωγή. Σήμερα όμως αυτοί οι τελευταίοι επιστημονικά έρχονται να επιβληθούν λόγω της αποβλάκωσης που προωθούν οι κυβερνώντες. Έρχονται να κρίνουν τους εκπαιδευτικούς και μάλιστα με φανερό μένος και μεροληψία εις βάρος όσων έχουν σπουδές στα γνωστικά αντικείμενα. Το τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας για παράδειγμα του ΕΚΠΑ υπέβαλε πρόταση για να χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκό κονδύλι ένα σεμινάριο μετεκπαίδευσης εκπαιδευτικών πάνω στην Ιστορία. Η σχετική πρόταση απορρίφθηκε χωρίς καθόλου μάλιστα επαίνους. Αντίθετα, κάθε πρόταση των παιδαγωγικών τμημάτων και των τμημάτων ΦΠΨ γίνεται δεκτή και μάλιστα οι εκπαιδευτικοί πιέζονται για να τα παρακολουθήσουν. Αυτοί που έγιναν χαριστικά καθηγητές έρχονται σήμερα να βγάλουν γλώσσα σε αυτούς που τους έκαναν από λύπηση και θέλουν μάλιστα και να τους κρίνουν!!! Εδώ λοιπόν ταιριάζει απόλυτα η λαϊκή ρήση: Οι μούτσοι που γαμ....με γίναν καπετανέοι!
στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Δεν θα επεκταθούμε εδώ στο αν και με ποιά έννοια η παιδαγωγική είναι επιστήμη. Θα αναφερθούμε στους επιστήμονες που την διακονούν στην Ελλάδα. Με μία ή δύο εξαιρέσεις όλοι τους δημοσιεύουν μελέτες σε ελληνικά περιοδικά ή τρίτου και τέταρτου επιπέδου διεθνή. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Η ουσία βρίσκεται στο ποιοι ήταν αυτοί που γίνονταν καθηγητές στα παιδαγωγικά τμήματα ή εν πάσει περιπτώσει καθηγητές διδακτικής και παιδαγωγικών: δεν ήταν άλλοι από αυτούς που δεν μπορούσαν να προχωρήσουν επιστημονικά στο γνωστικό αντικείμενο που είχαν σπουδάσει. Όποιος δεν μπορούσε να γίνει καθηγητής στα μαθηματικά, στην φυσική, στην φιλολογία έκανε σπουδές παιδαγωγικών για να γίνει τρόπον τινά δεύτερης κατηγορίας πανεπιστημιακός ειδικός στην αγωγή. Σήμερα όμως αυτοί οι τελευταίοι επιστημονικά έρχονται να επιβληθούν λόγω της αποβλάκωσης που προωθούν οι κυβερνώντες. Έρχονται να κρίνουν τους εκπαιδευτικούς και μάλιστα με φανερό μένος και μεροληψία εις βάρος όσων έχουν σπουδές στα γνωστικά αντικείμενα. Το τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας για παράδειγμα του ΕΚΠΑ υπέβαλε πρόταση για να χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκό κονδύλι ένα σεμινάριο μετεκπαίδευσης εκπαιδευτικών πάνω στην Ιστορία. Η σχετική πρόταση απορρίφθηκε χωρίς καθόλου μάλιστα επαίνους. Αντίθετα, κάθε πρόταση των παιδαγωγικών τμημάτων και των τμημάτων ΦΠΨ γίνεται δεκτή και μάλιστα οι εκπαιδευτικοί πιέζονται για να τα παρακολουθήσουν. Αυτοί που έγιναν χαριστικά καθηγητές έρχονται σήμερα να βγάλουν γλώσσα σε αυτούς που τους έκαναν από λύπηση και θέλουν μάλιστα και να τους κρίνουν!!! Εδώ λοιπόν ταιριάζει απόλυτα η λαϊκή ρήση: Οι μούτσοι που γαμ....με γίναν καπετανέοι!
1 σχόλιο :
Από τη στιγμή που οι πανεπιστημιακοί καθηγητές δεν ασχολούνται με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, το αποτέλεσμα ήταν μάλλον αναμενόμενο. Ως πότε όμως θα μένουν αδρανείς θεατές; Ως πότε θα αφήνουν τους μαθητές τους να γίνονται έρμαιο στα χέρια των παιδαγωγικολάγνων; Ως πότε θα ανέχονται να χάνονται χρήματα από Ευρωπαϊκά κονδύλια σε απίστευτα προγράμματα χωρίς νόημα και ουσία αντί να διοχετεύονται στην έρευνα;
Δημοσίευση σχολίου